Tag: camping graswijk

zzzj | 15 augustus Graswijk Assen | Lars Müller en Jon Meyerjon | Recensie Gerrit Kuik

Bluesstichting ASSEN organiseert
LIVE bluesmuziek op unieke en intieme locatie met
LARS MÜLLER & JON MEYERJON

Foto Jan Giezen

Recensie Gerrit Kuik (BluesAlert)

Na weer een weekend van helemaal geen live-muziek mochten we eindelijk weer op 15 augustus naar ‘Camping Graswijk’ nabij Assen voor een concert van het duo Jon Meyerjon & Lars Müller.
Ach om te socializen had ik vorige week natuurlijk ook naar de voetbal kunnen gaan (want ja – daar en bij autoracen – mag alles), maar dat is eigenlijk al sinds de vorige eeuw helemaal niet meer mijn ding. Die agressie soms naast dat gezuip (al lust ik ze zelf ook wel) staan me behoorlijk tegen. Vroeger, … ik kan me nog herinneren dat we op de Wageningse Berg in de rust van achter het ene doel weer naar het andere doel liepen en onderweg de supporters van de tegenpartij tegen kwamen. Een boel geschreeuw en gelach en elkaar allemaal wat toeroepen met een biertje in de hand (dat dan weer wel) totdat je weer op je plek stond en de tweede helft kon beginnen. Ach ja, … vroeger was alles beter… Maar niet heus hoor!

Goed, wij dus toch eindelijk naar Graswijk. Een Groninger en een Enschedeër in Drenthe waar ze ook beide woonachtig zijn.
Ik had dit duo al eens vaker mogen beluisteren en aanschouwen en iedere keer verbaasd het me toch dat twee zo heel verschillende gitaristen en persoonlijkheden er toch gezamenlijk zo’n schitterend concert van kunnen maken.
Ze bespelen hun instrument ook op een verschillende manier. Van het muziek maken heb ik totaal geen verstand, maar ik hoor en zie wel dat Lars meer de hoge tonen pakt terwijl Jon zijn gitaar meer laat brommen en grommen. Jon speelt ook nogal eens slide.
Ook verder zijn deze mannen totaal verschillend. Lars speelt met een plectrum en Jon heeft verstevigde nagels. Jon gebruikt een heel knoppen arsenaal voor zijn voeten, terwijl zijn kompaan slechts af en toe een knopje op die grote box achter hem verdraaid.
Lars oogt veel vrijer op het podium terwijl ook Jon frontman is geweest bij Greyhound Bluesband. Jon zit tijdens het spelen onder zijn pet gedoken heel serieus de juiste noten te zoeken. Ik denk om maar niet afgeleid te worden van de gekke fratsen die Lars soms heeft. Die zit vrij om zich heen te kijken en maakt het publiek tussendoor ook nog even attent op een rups die over de kabels van de apparatuur kruipt. Hij heeft dus contact met het publiek en zoekt dat soms ook met Jon die echter voorovergebogen, waarschijnlijk met de ogen dicht zit te spelen. Toch kun je wel constateren dat, als Lars weer eens een muzikaal grapje uithaalt, Jon dat met een glimlach zeker kan waarderen.
Het is een concert met ontzettend veel variatie en dat komt niet alleen door het verschillende spel van beide heren, maar zeker ook doordat beide heren een zo’n verschillend stemgeluid hebben.

Bright Red Mustang 73

Daarnaast zijn de nummers ook goed gekozen. De beide heren zingen om en om een paar nummers.
Te beginnen door Lars met eerst ‘One finger is not enough’ gevolgd door één van mijn favorieten ‘Crossroads’. Ondanks dat dat nummer wel haast door iedere band, solist of duo wordt gespeeld, blijft die mij erg bevallen. Ik zal op de pc eens een map maken met al die verschillende covers en ze achter elkaar afdraaien. Toch denk ik dat het mij niet zou vervelen.
Vervolgens was Jon aan de beurt en hij begon met een schitterend, volgens mij eigen werkje, ‘Bright Red Mustang’. Dat nummer is gewoon een prachtig verhaal, wat door Jon ook zo wordt gebracht.
Verder volgden in die eerste set nog een paar juweeltjes, zoals: ‘I’ve had it with you’ (Lars) en ‘Ease off mama’ (Jon).
De tweede set begon met ‘Insurance man Blues’ (Jon), gevolgd door een waanzinnige ‘Walking Blues’ (Lars). Ach ook in de tweede set was er zoveel moois te beluisteren en zien. Op mijn verzoek werd het concert afgesloten met o.a. een prachtige versie van ‘The thrill is gone’ door Lars. Eigenlijk hadden ze die stiekem niet willen spelen. Ja…. Deuh!
Al met al was het deze middag lekker groovin’ en swingin’. Gelukkig geen dak boven ons hoofd, anders waren we er nog uit gegaan ook!
Deze mooie dag dankzij Asser Bluesdagen, Jan Postma en Camping Graswijk.
Gerrit Kuik.